разбіць

зак. разаб'ю, разаб'еш, разаб'е, разаб'юць (незак. разбіваць) 1) sındırmaq, qırmaq, əzmək разбіць талерку — boşqabı sındırmaq разбіць машыну — maşını əzmək 2) bölmək, ayırmaq разбіць кавалак зямлі — torpaq sahəsini bölmək разбіць на групы — qruplara bölmək 3) salmaq разбіць сад — bağ salmaq разбіць лагер — düşərgə salmaq 4) qurmaq разбіць палатку — çadır qurmaq 5) vurmaq, dağıtmaq, zədələmək разбіць галаву — başını zədələmək 6) məğlub etmək, darmadağın etmək разбіць армію праціўніка — düşmən ordusunu darmadağın etmək сін. раскалаціць
разбіцца
разбойнік