сов. 1. qopmaq; 2. məc. baş tutmamaq, boşa çıxmaq, pozulmaq; дело расклеилось iş baş tutmadı; 3. məc. azarlamaq; keyləşmək; haldan düşmək, zəifləşmək.
сов. 1. qopmaq; 2. məc. baş tutmamaq, boşa çıxmaq, pozulmaq; дело расклеилось iş baş tutmadı; 3. məc. azarlamaq; keyləşmək; haldan düşmək, zəifləşmək.
1. къакъатун; алатун (алкIурнавай затI). 2. пер. туькIуьн тавун, дуьз тахьун, кьилиз тефин, чIур хьун (кар)
Tam oxu »-клеюсь, -клеишься; св. см. тж. расклеиваться 1) только 3 л. Разъединиться в месте склейки. Конверт расклеился. Стул расклеился. 2) только 3 л.; разг. Разладиться, расстроиться. Дело расклеилось. Свад
Tam oxu »