ТАГЬСИБ

араб, сущ; ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) жуван фикир кьилиз акъудун патал. масадахъ галаз акси гьерекатар, амалар. Вавд авурубур тагьсибар я, Элкъуьриз гьар пад, Яру яц. Е. Э. Яру, яц. Синонимар: гьуьжет, женг. 2) викӀегьвал. Гьалтна юлдашрилай кӀвенкӀве, Тагьсиб туна вичин рикӀе, Данаяр хьиз цуьлер еке, - Заз гьадан зегьмет акуна. С. С. Заз Инжиханан зегьмет акуна. Инсандин тагьсиб эвелни-эвел ада вичин намус, ягь михьиз хуьникай ибарат я. А. Къ. Инсандин ажузвал. Синонимар: лайихлувал, итимвал.

* тагьсиб авун чӀугун\] гл., ни нив гьуьжет чӀугун. Шумуд йисуз хьана гъариб, Атанани вал са айиб. Душманарив ийиз тагьсиб, Гьам шужаатдин эсер я. Е. Э. Дуст Абумислимаз. Тагьсиб чӀугур игит диде Ватандин Садни Эмиров я, лѐтчик Валентин. Х. Т. Гьавадин пагьливан.

ТАГЬКИМВАЛУН
ТАГЬСИБВАЛ