араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра инсанди вич халкьдин, жемятдин арада тухудай къайда(яр). Чи тербия гьатта кьепӀинин макьамдилайни башламиш жезва. З. Гь. КьепӀинин аваз. Мехъерар йикьериз элкьуьрун гзафни-гзаф жегьилрихъ галаз тербиядин, несигьатчивилин кӀвалах гъиляй вегьинлай аслу жезва. ЛГ, 1992, 31. X. Синоним: тербет.
* тербия авачир прил. низ жув халкьдин, жемятдин арада тухудай къайда(яр) чин тийир ва а къайдайрал амал тийир. Синоним: тербиясуз. тербия гун ни, низ инсандиз вич халкьдин, жемятдин арада тухудай къайда(яр) чирун. Хъсан туширни эгер вуна тербия эвелни-эвел жуван мукьув гвайбруз ганайтӀа. А. А. Умуд. Акьалтзавай несилриз чирвилер, тербия гун - им чи пак буржи я. ЛГ, 1992, 1. ӀX. - Тербия гун патал аялрин ктабра хьана кӀанзавай шикилар къешенгбур, текстинин мана-метлебдихъ галаз кьазвайбур хьун чарасуз я. А. Фет. Алим, художник, педагог. Синоним: тербияламишун.