фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра сабурсуздаказ, чинеба са вуч ятӀани ийиз кӀанзвай гьал. Вири и суалриз тайин ва инкар ийизвай жавабар жагъай милициядин работникар мадни теспача я. З. Э. Кек галкӀизва.... чун адан гуьгъуьналлаз теспача яз кабинадиз гьахьна. ТА. Мехъер куьтягь тахьанмаз.
* теспача акатун гл., ник вуч ийиз къалабулух акатун. Теспача акатай гъуьрчехъанри эглеш тавуна дередай дагъдиз экъечӀиз тади къачуна. А. И. Самур. Худа Гьажимурад вичин кӀвалихъди къвез акур Умуят халадик теспача акатна. С. Ярагъви ашукь Уьзден. Ам акъвазарай машинда теспача кваз акьахна. М. Б. «Жигули». Синонимар: теспача хьун. тесначавал акатун.
* теспача хьун гл.. ник вуч ийиз къалабулух квай гьалда хьун. И чӀавуз а паб теспача хьана. А. Мут. ВикӀегь Расул. "Ибурай вуч хьайитӀани акъатда гьа...?" - теспача хьанай зун. М. Б. Спелар. Яда, са затӀни хьанач, вун вучиз акьван теспача жезва. Н. Шихнабиев. Хъсан хабарар.