ТОЛК
1. məna, ağıllı söz (fikir); 2. xeyir, fayda; 3. təriqət, məzhəb, məslək, cərəyan; 4. fikir, rəy
ТОЛК I м 1. məna, ağıllı söz (fikir); рассуждать с толком ağıllı mülahizə yeritmək; не добиться толку heç bir məna çıxara bilməmək; 2
Tam oxu »1. фикир; фикир лугьун. 2. гъавурдик (гъавурда) хьун; гъавурдик кутун; он всѐ делает с толком ада гьар са кар гъавурдик кваз ийида; человек с толком
Tam oxu »I -а (-у); м. см. тж. без толку, с толком 1) разг. Смысл, разумное содержание чего-л. Знать, понимать толк в чём-л. (хорошо разбираться в чём-л.). Взять в толк. (понять, уяснить себе что-л.). Не добит
Tam oxu »