м (мн. тоны u тона) ton (1. mus. səs pərdəsi; 2. avaz, səs, intonasiya; 3. rəss. boyaların, rəngin keyfiyyəti, fərq incəliyi; 4. məc. tərz, üslub, əda, rəftar); ◊ задать тон 1) ton vermək (xorda); 2) məc. rəhbər rol oynamaq (bir işdə); попасть в тон yerinə düşmək; тоном ниже bir qədər sakit; тоном выше bir qədər həyəcanla; хороший тон tərbiyəlilik, nəzakət; снизить (сбавить, понизить) тон səsini alçaltmaq, sakit danışmaq.