УЙМАХ

нугъ., сущ.; -ди. -да; -ар, -ри, -ра т ухум. Хуьр [Къуруш. -А. Г.] са шумуд уймахдикай ибарат я: Зангавар, Гъилевар, Фалакьар, Мисрияр, Къизияр, Гьебешар..: ЛГ, 1993, 6. ӀӀ. Къурушар гзаф уймахар, тухумар авай хуьр я. ЛГ, 1994, 14.1 V.

УЙДУРМА
УЙМАХ

Digər lüğətlərdə