ФУ

(фа, фа, фар) 1. çörək; кьуьлуьн фу buğda çörəyi; фу авун (фу чурун) çörək bişirmək; 2. фан a) çörək -i \[-ı\]; фан гъвелер çörək ovuntusu, çörək pəpəsi; b) “фу” söz. sif.; фан магазин çörək mağazası; 3. məc. ümumiyyətlə yemək, xörək; нисинин фу günorta çörəyi, nahar; фу тӀуьн çörək yemək, yemək yemək; * са кӀус фу хьун məc. əppək olub göyə uçmaq, yox olmaq, qeyb olmaq, yoxa çıxmaq; фал кьин кьун çörəyə and içmək; фу акатун məc. varlanmaq, pullanmaq, zənginləşmək; фу атӀун a) çörək kəsmək, dostluq etmək, dost olmaq; b) məc. çörəyini kəsmək, çörəyini əlindən almaq, «çörəkağacı»-nı əlindən almaq, gəlir mənbəyini kəsmək; фу гун çörək verib bəsləmək, saxlamaq, yedirib-içirmək, çörəkləmək; фу кьилиз акъатун şadlığına şitlik etmək, harınlaşmaq, qudurmaq, azğınlaşmaq; фу метӀел алайди çörəyi dizinin üstündə (olan), nankor, çörəkitirən; фу хъуьтуьларун qılığına girmək, mehribanlıq etmək, yaltaqlıq etmək, yaltaqlanmaq; чар авай фу yağlı çörək (fətir).