ХАИН
1. n. betrayer, traitor, one who is disloyal or treacherous; 2, adj. disloyal, unfaithful, faithless; false; traitorous, treacherous; guileful, perfidious.
xain (1. satqın, xəyanətkar, dönük; 2. məc. etibarsız, vəfasız; 3. məc. nankor, paxıl, qəlbiqara).
Tam oxu »прил. жузан мукьва-кьилидиз, тайин инсанриз эвелдай вафалу яз ахпа акси хьайи. Хаин паб хупӀ четин тушни! Е
Tam oxu »араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра жуван мукьва-кьилидиз, тайин инсанриз эвелдай вафалу яз ахпа акси хьайи кас
Tam oxu »