ХВАЛ

сущ.; -ула, -ула; -улар, -улари, -улара 1) яд фин патал са тӀимил дериндиз эгъуьннавай чил. Халкь лукӀариз элкъуьриз алахънавай. Са шумуд юкъуз къати женгер хьана, хуларай ивидин селлер физвай З. Гь. Лезгийрин риваят. Салан кӀаникай авахьзавай хула вижевай яд авай хьтинди я, М. В. Гьарасатдин майдандал. 2) никӀе цан цанвай, цан тухванвай цӀар. Гьелбетда, хуьр шегьер туш. Ина яшамиш хьун патал кьурай векьерин, цанин хулан атир кӀан хьун лазим я. М. В. Гьарасатдин майдандал. 3) дишегьлийрин гьяркьуь перемдин зул(ар). Гьар акурла, гуьгьуьл шаддай Булушкадин хуьлериз кьий. Ф.

ХВАЙДИ
ХВАЛАРБАН

Digər lüğətlərdə