ХЕН

сущ.; -ине, -ине; -инер, -инери, -инера гъуьлуьн стха. Хурушумни хьана, ам хъфизвачир. Адан ният амукьун тирди акурла, стхадин суса хиневай, вун хъфин вучиззавач, лагьана хабар кьуна. Ф. Буьркьуь темягь. Адахъ хен - рагьмет хьайи гъуьлуьн стхани ава. Р. Гь. Лацу цавун кӀаник. Къе йифиз зун куь кӀвале амукьда, жаваб гана хине. ЛГ, 2004, 26. VӀӀ.

ХЕМИСАР
ХЕНДЕДА

Digər lüğətlərdə

било́н вы́садок кли́макс нево́лей чресполо́сица гноми́ческий госсове́тник зыря́нка наска́кивать натолкну́ться отопле́ние рассе́янность скальп уста́вный цу́ Ambrosian banner-cry billy eminence figurative pulltab radiation-resistant road building singular цепной