ХЬУХЬ

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри. -ра са вуч ятӀани чими авун патал сивяй акъудзавай чими гьава.

* хьухь гун гл., ни квез 1) са вуч ятӀани чими авун патал адал сивяй чими гьава ракъурун. Базардалла ам гьа цуьквер маса гуз, Кьве гъилизни хьухь гуз экуьн кьилелай, Б. С. Чарасузвал. Частуниз акъатай ракъиниз яргъалди килигайла, ам лекеяр алаз. аквадатӀани, исятда адан и хкатнавай паюни са лекени алачир, ам, жегьил суса назикдаказ хьухь гуз михьнавай зурба лампа хьиз, ишигълаван хьана аквазвай. А. Къ. Мал цаваравай савдагар ва я рикӀелни алачир командировка. 2) куьч. кичӀерар гун, чукурун. Ада салаз атай гамишриз, вич кьудал акъвазна, шапкани кьилелай виниз кьуна, акӀ хьухь гана хьи, кичӀевиляй катай гамишар иесийриз пуд йикъалай тамай гьат хъувуна. Р. Ц

ХЬУХЬ
Ц

Digər lüğətlərdə