|| ИШЕХЬУН гл., вуж; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир;. шехь авун, шехь тавун, шехь тахвун, шехь хъийимир вилерилай накъвар къвез руьгьдиз, бедендиз тӀарвал гьиссун. Гьар нисинлай шехьда ви вах, Къарибдавай вун рикӀеваз. Ф. \[Гегьвер\] – Шехьмир-шехьмир, чан бала, гила шехь авуникай са менфятни авач. Гь. Гь. Адетдин къармахра. Зелфи шехьзавай; шелни лап адетданди тир: чӀулав вилерлай булдиз накъвар авахьзавай, рикӀ хъуткъунзавай, ара-ара шехьунин ванни акъатзавай... А. А. Умуд. Итим тирла шехьайтӀа вун, Сурайни ваз къаргъишда за! А. С. Хцихъ галаз ихтилат. Зи бала, ваз са чӀавузни уьмуьрда, Инсан шехьиз такурай. 3. Къ. ТӀал. 2) нихъ-квехъ са вуж-вуч ятӀани кӀан хьун. Залай гзаф чӀехи я ам, Агакьнава яшарихъ. Зун птӀихрихъ ишехьдайла, Ам шехьзавай рушарихъ. М. Б. Чавуш. Синоним: шехь авун. ☼ 1964 - йисалди орфографиядин норма ишехьун ва шехьун тир. Кил.: М. М. Гь. Лезги чӀалан орфографиядин словарь (1955, ч. 76)