I
сущ. стремя:
1. одна из парных железных дужек с ушком, подвешиваемых на ремне к седлу для упора ног всадника. Ayağını üzəngiyə qoymaq поставить (вдеть) ногу в стремя, üzəngidə dikəlmək (qalxmaq) привстать на стременах
2. мед. одна из слуховых косточек среднего уха у человека и у большинства млекопитающих; стремечко. Üzənginin əsası основание стремени, üzəngi siniri нерв стремени, üzəngi darağı гребешок стремени, üzəngi əzələsi мышца стремени
II
прил. стремянный, стременной. Üzəngi qayışları стременные ремни
◊ ayağı üzəngidədir: 1. лёгок (легкий) на подъем; 2. готов к отъезду
Üzəngi
Üzəngi — atlanmaq üçün və at belində olanda müvazinatı saxlamaq üçün zəruri yəhər ləvazimatı.
Köçərilər tərəfindən IV əsrdə icad edilməsi onların döyüş taktika və strategiyasında və silahlanmasında dəyişikliklərə gətirdi. Qılıncla və nizə ilə daha dəqiq və güclü zərbələr endirmək üçün dayaq və ox atmaq üçün at belində ayağa durmaq üçün imkan yaratdı.
Üzəngi sümükcüyü
Üzəngi sümükcüyü (lat. stapellos) — daxili qulağa aid eşitmə sümüklərindən biri. Əsasdan, ön və arxa ayaqcıqlaradn, boyuncuqdan və başcıqdan ibarət bu sümük at üzəngisinə bənzədiyindən belə adlandırılmışdır.
Üzənginin başı-lat. caput stapedis (capitulum stapedis-BNA) və iki ın (düz) ayaqcığı-lat. crus antcrius və dal (əyləşmiş) ayaqcığı-lat. crus posterius vardır. Bu ayaqcıqlar bir-biriilə oval səfhə-üzəngi əsası-lat. basis stapedis vasitəsilə birləşmişdir. Üzənginin əsası təbil boşluğunun içəri divarında olan dəhliz pəncərəsini qapayır.
