ƏMMAMƏLİ


1. sif. Başında əmmamə olan.
Bunlar keçəndən sonra əmmaməli həşəratı nə eləyək? C.Məmmədquluzadə.
Mənim əmmaməli yoldaşım birdən ucadan müsəlmanca səsləndi. Ə.Haqverdiyev.
Sonra da bir tirmə əmmaməli molla gəlib salam verdi. Mir Cəlal.

2. is. Ruhani, molla, seyid və b.

Синонимы

  • ƏMMAMƏLİ ƏMMAMƏLİ (başında əmmamə olan) Başı əmmaməli Seyid Molladan; Taətdə övladır o qatmaqurşaq (Q.Zakir); ÇALMALI Çalmalı Seyidin son sözləri eşidildi (Mir
ƏMMAMƏDAR
ƏMMƏ₂

Значение слова в других словарях