ƏSASSIZ

sif.
1. Bünövrəsiz, təməlsiz.
2. Heç bir sübuta, dəlilə, həqiqətə istinad etməyən, əsilsiz; inandırıcı olmayan, yalan, tutarsız. Əsassız ittiham. Əsassız şübhə. Əsassız nəticə.
– Onun verdiyi xəbərlərin bir çoxu əsassız xəbərlər idi. M.S.Ordubadi.

Синонимы

  • ƏSASSIZ əslsiz — yalan — tutarsız
  • ƏSASSIZ bünövrəsiz — təməlsiz
  • ƏSASSIZ əsassız bax 1. dəlilsiz; 2. yalan

Антонимы

  • ƏSASSIZ ƏSASSIZ – TUTARLI Onun verdiyi xəbərlərin bir çoxu əsassız xəbərlər idi (M.S.Ordubadi); Vəkilin tutarlı dəlillərini; Eşidib az qalır qalxıb əl vura (B
ƏSASNAMƏ
ƏSASSIZLIQ

Значение слова в других словарях