ƏSİLSİZ
прил. 1. асас авачир; дугъри, герчек тушир; таб, тапан (мес. хабар); 2. асилсуз, эсилсуз, эсил авачир, хъсан несилдикай тушир.
sif. 1. Əsli, əsası olmayan; doğru, gerçək olmayan; yalan, uydurma. Əsilsiz xəbər. Əsilsiz şayiələr. – Əsilsiz söz sahibinə üz qarası gətirər
Tam oxu »прил. 1. худородный, неродовитый, незнатного происхождения 2. безосновательный, беспочвенный, необоснованный, голословный
Tam oxu »