ƏSİLZADƏ

[ər. əsil və fars. ...zadə] сущ. куьгьн. 1. аристократ (хан, бег); 2. жумарт кас.
ƏSİLSİZLİK
ƏSİM-ƏSİM:
OBASTAN VİKİ
Əsilzadəlik
Əsilzadəlik, aristokratiya (yun. αριστοκρατία), zadəganlıq, nobilitet — irsi, dövlətdə imtiyazlı təbəqənin ən yüksək təbəqəsi . Bir çox dövlətlərdə formal olaraq bütün hakimiyyət monarxa və ya xalq məclisinə məxsus olsa belə, əsilzadələr siyasətə əhəmiyyətli təsir göstərirdilər. Hakimiyyətin əsilzadələrə məxsus olduğu sistemə aristokratiya deyilir. Bu sistemin adı ilə əsilzadəliyin özü çox vaxt “aristokratiya” adlanır. Qədim dövrlərdən bəri əsilzadələrin, yuxarı təbəqənin və aristokratiyanın nümayəndələrini bir sıra əlamətlərlə (həm xarici, həm də daxili) müəyyən etmək olardı; əsilzadələrin özünəməxsus ritualları və davranış ənənələri var idi. Bir çox ölkələrdə adi insanların çox oxumaq, bahalı paltarlar geyinmək və ya yaxşı duruşa sahib olmaq imkanı yox idi - bu xüsusiyyətlər əsilzadəlik əlamətləri idi və əsilzadələrin nümayəndələri üçün onlara sahib olmaq və daim nümayiş etdirmək daha vacib idi. Erkən uşaqlıqdan əsilzadə insanlara xarici dillər, coğrafiya, tarix, ritorika, qılıncoynatma, etiket, paltar seçmək və geyinmək bacarığı öyrədilirdi . Əsilzadələr müxtəlif yollarla formalaşmışdır. Romada əsas şəhərin yerli sakinləri olan patrisilər zadəganlara çevrildi.

Digər lüğətlərdə