гл., ни вуж-вуч -да, -на, -из, -зава; -0 || -а, -ин, -рай, -мир; акъвазарун || акъвазар тавун, ахкъвазарун акъвазар хъувун 1) виликди финин гьерекат амачир гьалдиз гъун. Гила геж хьана... Са кӀусни геж туш... Гилани ам, дабан кьуна, акъвазарун заз четин туш. Гь. Къ. Четин бахт; 2) ийизвай кӀвалах, кар давамар тахвун. Акъвазара ягъунар, Рекъимир чун тӀветӀер хьиз. 3. Р., Б. С. Шарвили. Гьаксарин ниятрин нетижа яз мектебра лезги чӀалал тарсар гун акъвазарна. М. М. Хайи чилиз икрамда. 3) са гъихьтин ятӀани пешедал, къуллугъдал тайинарун. Ада вичин гада прокурорвиле акъвазарна. Р.
* къвазрай < са патахъ > кӀус " и гаф лугьудалди авур ихтилатдин мана квачиз, фикирда кьун тавуртӀани" манадин гаф. Шегъре рекьер, ракьун муькъвер, Къанавар къвазрай са патахъ. Дяведин четин йикъара Авуна чешнедин кӀвалах. X. Т. Ахцегьар. са кикел ~.