ГЬАМБАЛ

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) ташпуругьар кьилиз акъуддайди. Хьана кьван, хьанач кьван са гьамбал. Ф. Гьамбал. Зун гьамбал я бубайрин ирс тухузвай Ахвуд тийиз мад кӀулалай. А. Ал. Бендер. Синонимар: гъилибан, шакӀурт, вач-хъша. 2) са чкадилай масанал жуван къуватдалди пар тухудайди. Гьар атайдан жез вун гьамбал, гудач ваз гьакъи, Дагъустан... С. С. Дагъустан. КъатӀ алатнавай газар хьтин нер алай гьамбалди кьве чемоданни пуд лагьай мертебадиз акъудна. А. А. Пад хьайи рагъ.

ГЬАМАМЧИ
ГЬАМБАЛВАЛ

Digər lüğətlərdə