* дурум авун [гун] гл., ни низ-квез; эхун. И зегъметдин къене кьве стхади варзни зуралай виниз кӀвалахна. Вири зегьметриз дурум гана. А. Ф. Бубадин веси. Сулейманавай хуьре дурум ийиз хьанач. М. М. Гь. ЧӀехи шаир. Югъ йиф гуьнуькъаравилик хьайи руша пуд вацра эхнай. Мад адавай дурум хгуз хьаначир. 3. Э. Мехъер кьуьл туш. Дурум гана дуьшуьш хьайи сефил азабриз... Ш. Къ. Хайи кӀвал хьиз... Чумал тара иридра цуьк ийида. Ругуд цуьквер марфарикни циферик Дурум тагуз, бегьер тегъиз китӀада. И. Гь. Ирид лагьай цуьквер. Пакамахъ къарагъайла, къайи цяй беден чуьхуьн -им заз адет хьанвай кар тир ва гилани яз ама. И карди зи беден мекьивилиз дурум гуз вердишарна. М. Ш. Рагъ къаршиламишзава. Асирар сад-садал ацалтнавай макъамда Дагъустандин халкьни хейлин татугайвилериз, яшайишда арадал атай къарсатмишвилериз дурум гуниз мажбур хьана. ЛГ, 2000, 4.Ӏ. Синоним: эхун.