ЗАЙЧИК
1. къуьр. 2. ракъинин тIехвер (мес. гуьзгуьдай хъен ягъайла цлал къугъвадай ракъинин тIехвер, кlycap).
м 1. заяц söz. kiç. və oxş. dovşancığaz, dovşancıq; 2. ləkə (inikas edən günəş şüasından şeyin üstünə düşən parlaq ləkə)
Tam oxu »-а; м. 1) уменьш.-ласк. к заяц 1) 2) обычно в обращении ласк. О ребёнке или дорогом, любимом человеке. Ложись спать, зайчик. 3) Светлое пятно от солнечного луча, отражённого блестящей поверхностью. Со
Tam oxu »