КЕЛЛЕ
n. head, pate, uppermost part of the body containing the brain; brain; attic, garret.
n. head, pate, uppermost part of the body containing the brain; brain; attic, garret.
Tam oxu »(-ди, -да, -яр) 1. kəllə, baş; qafa; келледин kəllə -i [-ı]; 2. baş, təpə, zirvə; 4. dan. çox ağıllı, başlı, zehinli (adam); * вилер келледиз акъатун
Tam oxu »(-ди, -да, -яр) 1. kəllə, baş; qafa; келледин kəllə -i [-ı]; 2. baş, təpə, zirvə; 4. dan. çox ağıllı, başlı, zehinli (adam); * вилер келледиз акъатун
Tam oxu »1. голова, башка (разг.); череп : алукӀна келледал бапӀах - надел на голову папаху;адан келледа нагъвар ава - у него голова набита глупостями, пустяка
Tam oxu »фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) инсандин, гьайвандин пелелай кьамал кьван тир пай. Паташов вич хьайла зурба, Эцигна келледал турба, Фаг
Tam oxu »