КИЦӀ

(-и, -е, -ер) 1. it, köpək; гъуьрчен кицӀ ov iti, ov tulası; кицӀин it -i [-ı]; кицӀи кицӀин як недач. Ata. sözü it it əti yeməz; 2. məc. acıdil, davakar, söyüşkən (adam haqqında); * гьуьлуьн кицӀ zool. suiti; кицӀиз кьван лугьун dan. itin sözünü demək, ağır (pis) sözlər demək; кицӀин къа (куькве) тун it gününə salmaq; кицӀин къа (куькве) хьун a) it günü çəkmək; b) it günündə olmaq; кицӀин хва (руш) söy. it oğlu (qızı); кицӀни кац хьиз хьун itlə pişik kimi dolanmaq, bir-biri ilə yola getməmək.