КЪИРАВ

туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) мекьи хьайила, чилерал, тарарал ацукьдай живедин цӀверекӀ(ар). Къирав янавай тарарин хилерикай рагъ акьурла кӀвахьдай михьи цин стӀалар хьиз, йикъар физвай. А. Гьажимурадов. Сабурди хвейи кӀвал. ЦӀвелер, спелар, живедин къирав ягъайди хьиз, лацу хьанва. Ш. Исаев. «Зи фонарар». 2) куьч. лацу ранг. Гъуьл папаз килигна. Рамзиятан чина авай рангни гьа руьхъвединди я. Адан цӀвелериз зулун къиравни янава. 3. Э. Рамзият.

КЪИР
КЪИРГЪИН

Digər lüğətlərdə