араб, сущ.; - ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) жуван фикир ва я маса са кар субут авун патал гъизвай сад, кьилдин делил, дуьшуьш. Мисал яз, къачун чна Лап мукьув гвай Избербаш, ЦӀувад йис инлай вилик гьикӀ тиртӀа, рикӀел хкваш. XX чӀулав къизил. И мисалдалди чаз, лезги чӀалахъ вичин хсуси гафар тӀимил ава, лугьуз кӀанзавач. М. Алипулатов. Лезги чӀалан машгъулардай грамматикадай матсриалар. Паспортдани миплет къейд тийизвай алай девирда дидед чӀал чир тавурла, им миллет квахьзава лагьай мисал жезвачни?! Х. Ш. Дидед чӀал чируниз артух фикир. 2) числойрин, рекъемрин винел амалар тухунин рекьелди кьиле тухудай математикадин тапшуругъ. 3) яшайишдин, гьакъикъатдин кьилдин вакънаяр умумиламишнавай къейд тир мецин яратмишунрин гъвечӀи эсер. Гьар са халкьдин фольклорда ва чӀала мисалри кьетӀен чка кьазва. Мисал тарих чирдай, халкьдин тежриба ва чӀала хьайи дегишвилер чирдай чеитейрикай сад я. А. Г. Гуьлмегьамедов. Чи мисалрикай. Лезгийрихъ девлетлу фольклор ава. Ана пешапаярни алапехъер, лайлаярни мехъерин манияр... мисаларни мискӀалар, кинарни къаргъишар... Гьалтзава. Гь. Гашаров. Сифте гаф.
* мисал уьчуьн арал. гьакъикъатда хьанвачтӀани, авачтӀани, фикирдай лугьузвай гаф патал. Мисал уьчуьн, вун адан паб я. Ваз дакӀан жемир. А. Р., Я. Я. Хендедадин мехъер.