(мн. мои) 1. мест. mənim; мой сын mənim oğlum; 2. в знач. сущ. только ед. моё mənimki; его пальто лучше моего onun paltosu mənimkindən yaxşıdır; 3. в знач. сущ. только мн. мои mənim ailəm, bizimkilər; мои уехали на дачу mənim ailəm yaylağa getdi; ◊ по-моему 1) mən deyən kimi, mən istəyən kimi; пиши по-моему mən deyən kimi yaz; 2) məncə, mənim fikrimcə, mənə qalırsa, mən biləni; по-моему, сегодня дождя не будет məncə (mənim fikrimcə), bu gün yağış yağmayacaqdır; с мое mənim qədər; боже мой! бог мой! bax бог; (это) не по моей части (bunun) mənə dəxli yoxdur, mənə aidiyyəti yoxdur.