нареч. 1. ağır-ağır, yavaş-yavaş, asta-asta; 2. səssiz-səmirsiz; yavaşca, ehmalca; gizlincə, xəlvətcə, oğurluqca, oğrun-oğrun.
нареч. 1. ağır-ağır, yavaş-yavaş, asta-asta; 2. səssiz-səmirsiz; yavaşca, ehmalca; gizlincə, xəlvətcə, oğurluqca, oğrun-oğrun.
нареч.; разг. см. тж. потихонечку 1) Тихо; негромко, без шума. Напевать потихоньку. Свистнул потихоньку. Потихоньку заплакал. 2) Незаметно, тайно, украдкой. Потихоньку ушёл из дома. Таскать конфеты по
Tam oxu »