ср мн. нет 1. özünü, öz mənafeyini unutma; özünü fəda etmə; fədakarlıq; 2. həyəcan, vəcd, özünüunutma.
ср мн. нет 1. özünü, öz mənafeyini unutma; özünü fəda etmə; fədakarlıq; 2. həyəcan, vəcd, özünüunutma.
-я; ср. 1) Крайняя степень увлечённости, воодушевление, вплоть до самопожертвования. Влюбиться до самозабвения. Работать с самозабвением. Творческое самозабвение. 2) книжн. Забвение самого себя, своих
Tam oxu »мн. нет. вичикай вичиз хабар амукь тавун; вичин ччан рикIелай ракъурун (мес. са кардин гуьгъуьна гьатна, кIеви гьевесдалди машгъул хьана, вичи-вич р
Tam oxu »