ж (мн. стороны) 1. tərəf, səmt; 2. dan. ölkə, məmləkət, yurd, el, yer; дальняя сторона uzaq ölkə; родная сторона doğma yurd; чужая сторона yad ölkə, qürbət; 3. yan, kənar, qıraq; отойти в сторону kənara (yana) çəkilmək; 4. tay, tərəf; по ту сторону реки çayın o biri tayında; 5. cəhət, tərəf; положительная сторона дела işin müsbət cəhəti; 6. (müxtəlif mənalarda) tərəf; sahil; выслушать обе стороны hər iki tərəfin sözünü dinləmək; воюющие стороны müharibə edən tərəflər; победа на нашей стороне qalibiyyət (qələbə) bizim tərəfdədir; стать на (чью-н.) сторону birinin tərəfini saxlamaq; родственник со стороны матери ana tərəfdən qohum; с одной стороны он прав bir tərəfdən o haqlıdır; 7. стороной kənardan, başqalarından; я узнал об этом стороной bu xüsusda mən kənardan eşitdim; 8. üz; обратная сторона материи parçanın tərs üzü; ◊ мое дело сторона bunun mənə dəxli yoxdur; шутки в сторону zarafatsız, zarafat bir yana qalsın, в стороне от кого ayrıca, təkcə, yalqız; в сторону 1) özünü qırağa çəkdi; 2) bir tərəfə; в сторону чего ...yolunda (yolu ilə); в сторону (сказать, произнести) eşitdirməmək; на сторону (сбыть, продать) əlaltından, gizli (satmaq); со стороны чего; с какой стороны hansı planda, hansı cəhətdən; со стороны чьей 1) ...tərəfindən; 2) tərəfdən (qohumluq); с одной стороны..., (а) с другой стороны bir tərəfdən..., o biri tərəfdən (isə)...; тянуть чью сторону bax тянуть.