м 1. qəsbkar, qəsb edən (taxt-tacı, hakimiyyəti və s.); 2. məc. hökmran, hökmdar.
м 1. qəsbkar, qəsb edən (taxt-tacı, hakimiyyəti və s.); 2. məc. hökmran, hökmdar.
-а; м. (лат. usurpator); книжн. см. тж. узурпаторский 1) Тот, кто незаконно захватил в свои руки власть. Узурпатор престола. Узурпатор власти. Не признавать узурпатора. 2) Тот, кто распоряжается, кома
Tam oxu »узурпатор (законсуз, гьахъсуз гужалди власть, гьукумат, гьакимвал вичин гъиле кьур ва я ччарадан ихтиярар вичиз къачур кас)
Tam oxu »