сущ.; ди, -да; -ар, -ари, -ара 1) хъуьтуьл тум галай, тарара жедай тамун кьиф. 2) хазран хам.
м xüs. 1. parçanın baş tərəfi, parçada arğacla əriş uclarının birləşib başlandığı yer; 2. atın sağrı tərəfindən hazırlanan gön
Tam oxu »1. dələ; sincab; хаздин dələ (sincab) -i [-ı]; 2. bu heyvanın çox qiymətli dərisi, xəzi.
Tam oxu »(-ди, -да, -ар) xəz (dəri); къуьрен хаз dovşan xəzi; хаздин xəzdən tikilmiş, xəzdən hazırlanmış.
Tam oxu »