ХАНЛУХ

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри. -ра са хандиз табий тир инсанар авай чилер, сергьятар. СтӀал Сулейман 1869 - йисуз Куьре ханлухдин Агъа СтӀалар тӀвар алай хуьре дидедиз хьана. А. А. СтӀал Сулейман. Сурхаян макьсад, гьеле цӀуд йис идалай вилик хьиз, кьизилбашар Куьр вацӀал кьван авай мулкарай акъудна, гьана кьилди ханлух туькӀуьрун я... З. Р. Гьажи Дауд.... виликан Албаниядин сергьятра арадал атанвай ханлухриз Урусат, Туьркия, Иран хьтин уьлквейрин пачагьри чпин сиясатда еке фикирар гузвай, гьардаз абур вичин табийвилик кутаз кӀанзавай. ЛГ, 2003, 14. VӀӀӀ.

ХАНЗАДА
ХАНУМ

Digər lüğətlərdə