ШАРАГ

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) къушран, вагьши гьайвандин бала. Вуна фена, агъа кьиле авай тарциз акьахна, пехърез хабар авачиз шарагар гъваш; акван чна, вавай жедатӀа. Ф. Халуни хтул. КӀантӀа кьуьзуь кьун къурай, кӀантӀа къуьрен шараг - арадай руш динж хьурай Кепекарни кьилеллаз!. Гь. М. Хуьруьн муьфтехуьр. КилигайтӀа, тӀеквенда кьурай векьер алчукна, чукварда авай аялар хьиз, жанавурдин шарагар авай. ЛГ, 2004, 27. ӀV. Гь. М. Эгер вун яргъалди мукан патарив гваз хьайитӀа, какайра авай шарагар телеф хьун мумкин я. З. А. К. ТӀебиат чирун. 2) куьч. аял. Са затӀ ава и дуьньяда, зи шараг, Тежер багьа къашарихъни дегишиз. А. С. Хцихъ галаз ихтилат.

ШАРАБАНЧИВАЛ
ШАРИАТ

Digər lüğətlərdə