туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра къалмакъал. Садлагьана адан рикӀел. Кьвед-пуд варз идалай вилик пияндиз фена вичи кьуьлердай майдандал акъудай шулугъ хтана. Б. Гь. Вили вилер. Хьайи зурба къуллугърал. Ар ягъунин душман тир ам, Я гьахьдачир шулугъра. А. Ал. Крчар алай лам. ЦӀугъ зи хурай акъатзава. Акьулдивай къакъатзава. Чил кафандик акатзава - Вуч мусибат - шулугъ ятӀа? М. Ж. ЦӀугъ зи хурай акъатзава.
* шулугъ (ар) авун гл., ни 1) къалмакъал авун. 2) эдебдив кьан тийидай крар авун. [Мирим]. ~ За лагьайвал, санхьай чна а камунисрин чпин арада шулугъ тваз алахъна кӀанда. Муькуь патахъай, чна агьвал авай динж уртабабар гъавурдик кутун лазим я. Гь. Гь. Колхоз. Синонимар: шулугъарун, къалмакъал авун, дяве акъудун.
* шулугъ гьатун гл., ни къал-макъал гьатун. [Мирим]. - Эфенди! Заз чирвал, каммунистрин чпин арада шулугъ гьатнайтӀа, хъсан тир. Гь. Гь. Колхоз.