ЭМПИРЕЙ

м köhn. 1. empirey (qədim yunanların təsəvvürünə görə, göyün od və işıq ilə dolu olan ən yüksək təbəqəsi); 2. məc. ərş, fələk, asiman, səmalar; ◊ витать в эмпиреях xəyalata qapılmaq, səmalarda uçmaq, həyatdan uzaq olmaq.

ЭМОЦИЯ
ЭМПИРИЗМ

Digər lüğətlərdə