DƏNLİK

DƏNLİK I is. anat. Çinədan. Toyuğun dənliyi yemlə dolu idi.

DƏNLİK II is. tib. Ur, boğaz uru, şiş, fır. Onun boğazında dənlik xəstəliyi əmələ gəlib.

DƏNLİK III is. Quşlar üçün yemlik taxıl.

DƏNLİK IV is. Dəyirman boğazında dən tökülən qutu. Bircə ovuc dənim vardı; Dənliyə tökülmədi; Torpağa əkilmədi (M.Araz).

DƏNƏ
DƏRMƏK

Digər lüğətlərdə

агроно́мия высчи́тываться зажа́ждать корро́зия ле́стность неважне́цкий перепростуди́ться поразмота́ть саквоя́ж ши́тик аннигиля́ция небезвы́годный переутомля́ться подкоми́ссия удобре́ние чахо́точный базилики anna atavistic conscience money polyglottal unselected Лира отключать сцарапать