DƏNLİK

DƏNLİK I is. anat. Çinədan. Toyuğun dənliyi yemlə dolu idi.

DƏNLİK II is. tib. Ur, boğaz uru, şiş, fır. Onun boğazında dənlik xəstəliyi əmələ gəlib.

DƏNLİK III is. Quşlar üçün yemlik taxıl.

DƏNLİK IV is. Dəyirman boğazında dən tökülən qutu. Bircə ovuc dənim vardı; Dənliyə tökülmədi; Torpağa əkilmədi (M.Araz).

DƏNƏ
DƏRMƏK

Digər lüğətlərdə

бегаши́ вложи́ться е́сли и..., то исколо́ть кроше́ народопра́вческий осяза́емость отбу́чивание сабота́жничество тупоголо́вая послоня́ться разва́л трикра́тный эсто́нка саплеж boyo chalcography index Jane nonearthy patavinity splendorous Stanleyville toasting-iron вестник