anahtar
Eski Türkçe aç-tan
is. 1. Qıfılı açmaq və ya bağlamaq aləti. Qapı açarı. Stolun açarı. Şkaf açarı. – Sən də açılmamış bir dəfinəsən; Açarı qeyb olan bir xəzinəsən
Полностью »I сущ. ключ: 1. орудие для запирания и отпирания замка. Qapının açarı ключ от дверей, qıfıl açarı ключ от замка, şkaf açarı ключ от шкафа, açarla bağl
Полностью »I. i. 1. (həm müst., həm də məc.) key; 2. məc. clue; tapmacanın açarı clue to a puzzle; qapının açarı the key of the door; seyf açarı safe key; saatın
Полностью »сущ. 1. куьлег; qapı açarı ракӀарин куьлег; 2. рах. тӀапӀар; 3. муз. ачар (нотайрин цӀарарин вилик тадай лишан, ишара)
Полностью »is. 1) clé // clef f ; 2) commutateur m (elektrik cərəyanını dövrədən çıxaran və ya dövrəyə qoşan alət) ; elektrik ~ı interrupteur m ; ~la bağlamaq fe
Полностью »