adj. 1. əsil; 2. (wertvoll) dəyərli, qiymətli; 3. (vornehm) alicənab, nəcib; ~er Wein nəfis şərab, qiymətli şərab;
adj. alicənab, nəcib əqidəli
adj. s. edeldenkend
die/pl. zadəgan, əsilzadə
der; -(e)s, -¨er hist. nəcibzadə, əsilzadə, əsil-nəcabət sahibi
das; -s, -e qiymətli metal
der; -(e)s nəciblik, alicənab-lıq, comərdlik
adj. alicənab, nəcib, mərhəmətli, comərd, gözütox, cavanmərd, əliaçıq, hatəm; F kişi
der; -(e)s paslanmaz polad
der; -(e)s, -e daş-qaş, qiymətli daş, cavahir, əsil daş
das; -s cənnət, irəm, behişt
vt nəşr etmək, dərc etmək
das; -(e)s, -e fərman, əmr
die; -, -en 1. nəşr, nəşr etmə; 2. (Verlag) nəşriyyat
= Elektronische Datenverarbeitung elektronik kompyuter işləri
der; -s bot. sarmaşıq
der; -(e)s, -e 1. təsir, əsər, etki; 2. (Resultat) nəticə, sonuc, effekt
die/pl. (Wertpapiere) qiymətli kağızlar
die; -, -en gözə girmək, özünü gözə soxmaq
adj. 1. (wirksam) təsirli, etkli; 2. (wirklich) həqiqi, həqiqətən; sie ist ~ die beste o, həqiqətən hamıdan yaxşıdır
die; - təsirlilik, təsir, effektlilik
adj. çox təsirli (etkli), çox təsir bağışlayan; adv. nəticəli
adj. 1. (wirksam) təsirli, təsir qoyan, etkli; 2. (wirtschaftlich) səmərəli, sərfəli, xeyirli
adj. 1. (gleich) tən, bir, bərabər; 2. (einerlei) eyni, bir cür; es ist mir ~ mənim üçün fərqi yoxdur; das ist ~ fərq etməz, fərqi yoxdur; ~ wie hər n
der; -s, - zəli
die; -, -n mala
vt malalamaq
der; -eqoizm, özünüsevərlik, xudbinlik
der; -en, -en özünüsevər adam, eqoist adam, xudbin
adj. özünüsevən, xudbin, dambat, darürəkli
adj. özündən razı, xudpərəst, mən-mən deyən
adv. (sowieso) onsuz da; seit ~ und je əvvəldən bəri, həmişə
konj. … əvvəl, … qabaq; ~ du gehst getməmişdən qabaq, getməmişdən əvvəl (öncə)
die; -, -n 1. evlilik, ər-arvadlıq; 2. (Heirat) kəbin, nikah (nigah), evlənmə; die ~ schließen evlənmək, kəbin kəsmək, ər-arvad olmaq
das; -(e)s, -en ər-arvad yatağı
der; -s, - ər-arvadlıq sədaqətini pozan, zinakar, fasiq
die; -, -nen ər-arvadlıq sədaqətini pozan qadın
der; -(e)s, -¨e ər-arvadlıq sədaqətinin pozulması, zina
adv. keçmişdə, bir vaxt
die; -, -en həyat yoldaşı, arvad; F əyal
der; -n, -n ər
die; -, -nen s. Ehefrau
die/pl. ər-arvad
adj. 1. kəbinli; nikaha məxsus; 2. (Kind) qanuni doğulmuş uşaq
vt veralt. … ilə evlənmək
die; - subaylıq
adj. keçmişki, əvvəlki
adv. əvvəl, keçmişdə, vaxtilə, bir vaxtlar
der; -(e)s, -¨er ər
das; -(e)s, -e ər-arvad