der; -s, -bələdiyyə rəisi
adj. yuxarı, üst; fig. yüksək
die; -, -n səth, üz; an die ~ kommen üzə çıxmaq, su üzünə çıxmaq
adj. səthi, üzdən; F dayaz; ~ betrachtet səthi baxılanda
die; - səthilik; ciddiyyətsizlik, yüngüllük
der; -s, - baş meşəbəyi
das; -es, -e yuxarı mərtəbə
präp. G -in üstündə, yuxarısında
die; -üstünlük; die ~ gewinnen (über A/-ə qarşı) üstün gəlmək, qalibiyyət qazanmaq
das; -(e)s, -¨er başçı, böyük rəhbər
das; -es, -¨er lordlar məclisi, yuxarı palata
die; -, -¨e dərinin üst qatı
das; -e(s) –en üstköynəyi, köynək
die; - 1. hökmranlıq; 2. (Überlegenheit) üstünlük
die; -, -nen 1. (Krankenhaus) baş şəfqət bacısı; 2. (Kloster) baş rahibə
adj. yerüstü; ~e Leitung hava xətti
der; -s, -baş qarson, baş qulluqçu
der; -s, - üst çənə
das; -s, -s baş komandanlıq
der; -s, -e baş komissar
der; -s, - 1. üst gövdə, gövdənin yuxarı hissəsi; 2. F beldən yuxarı, qurşaqdan yuxarı
das; -(e)s, -e əyalət ali məhkəməsi
das; -s, - başmaq üzü
die; -, -en 1. baş rəhbərlik, baş idarə; 2. techn. hava xətti, hava məftili
das; -e, -er (Fenster) tavan pəncərəsi, otağın səqf pəncərəsi
die; -, -n üst dodaq
die; -, -men gimnaziyanın son sinifi
der; -s, - bud, omba
die; -, -en yuxarı təbəqə
die; -, -n orta məktəb
der; -s, -orta məktəb şagirdi
die; -, -n şəfqət bacısı
die; -, -n üst tərəf, yuxarı tərəf
der; -en, -en mil. polkovnik (Süd. : sərhəng)
adj. ali; baş, ən yüksək
der; -(e)s, -¨e baş prokuror (Süd. : ali dadistan)
der; -s, -en gimnaziya müdiri
das, u. der; -(e)s, -e üst hissə, üst tərəf
konj. (obwohl) hərçənd, bax-mayaraq, ona baxmayaraq ki…, əgərçi
die; - himayə, qayğı; j-n in s-e ~ nehmen vt bir kəsi himayəsi altına almaq
adj. yuxarıda adı çəkilən, yuxarıdakı
das; -(e)s, -e 1. (Gegenstand) mövzu; 2. (Immobilie) alış-veriş olunan əmlak, cisim, obyekt; 3. gr. tamamlıq
adj. 1. (tatsächlich) objektiv (Süd. : obyektiv), həqiqi, şüurdan asılı olmayan; 2. (unparteiisch) tərəf saxlamayan, qərəzsiz, işgüzar; 3
die; -objektivlik; qərəzsizlik, bitərəflik
die; -, -n undan bişirilmiş nazik çörək parçası; kilsədə ağıza qoyulan çörək parçası
vt (e-m) öhdəsində olmaq, vəzifəsi olmaq, öhdəsinə düşmək; es liegt ihm ob/es obliegt ihm bu onun vəzifəsidir, bu onun öhdəsindədir, onun borcudur
die; -, -en vəzifə, görəv, öhdəçilik, səlahiyyət
adj. vacib, mütləq, gərəkli
die; -, -en H istiqraz vərəqəsi; öhdəlik
adj. vacib, məcburi, gərəkli