AQİBƏT

is. [ ər. ] Son, axır, nəticə, nəhayət.
[Piri baba:] Ay dəliqanlılar, aqibətinizi çox pis görürəm. S.S.Axundov.
Xəyalən hər ikisi gələcəyi, başladıqları işin aqibətini düşünürdü. M.İbrahimov.

// Ara söz mənasında.
Ey Nəbati, nə qədər var isə ömrün, xətt yaz; Aqibət, bir gün olur kim, gəli bir karə bu xətt. Nəbati.

// Zərf mənasında. Axırda, nəticədə.
Dərdinə bulunmaz oldu dərman; “Məcnun” dedi, verdi aqibət can. Füzuli.
Gövhəri-əşkin kimi düşdün nəzərdən aqibət; Noldu, ey miskin könül, bir söylə təqsirin sənin? S.Ə.Şirvani.
Çəksə hər kim ki bir qədər zəhmət; Olar, əlbəttə, aqibət rahət. A.Səhhət.
◊ Aqibətin(iz) xeyir! (xeyir olsun!) – “sabahın (axşamın) xeyir!”ə cavab olaraq işlədilən ifadə.
[Cavanşir:] Aqibətiniz xeyir! Haradan belə, övladlarım? M.Hüseyn.

Синонимы

  • AQİBƏT aqibət bax son
  • AQİBƏT tale — bəxt
  • AQİBƏT son — axır — nəticə — nəhayət
AQAVA
AQİBƏTLİ

Значение слова в других словарях

авиацио́нный ветрого́нный вразря́дку всполоши́ться оби́дчица отвяза́ть подтыка́ться тро́нуть характеристи́чность воспыла́ть обка́паться пиано́ла политэмигра́нт хуже го́рькой редьки этнографи́ческий лаговка dolly guardless hexadactylic no go panel discussion Peter's penny shard бекасиный памятный