ARANÇI
сущ. нугъ. куьгьн. 1. аранчи (гатуз яйлахдиз куьч тахьана вичин майишатда кӀвалахзавай лежбер); 2. аранви (аранда яшамиш жезвай кас); 3. виликра арандай дагъдиз (яйлахдиз) шей ялдай, мал маса гана анай шур, ниси ва мс. хкидай кас.
is. məh. köhn. 1. Yayda yaylağa köçməyib, öz təsərrüfatında qalıb işləyən kəndli. // Aran yerlərdə yaşayan adam
Tam oxu »сущ. 1. житель низменной полосы 2. диал. человек, остающийся на аране до конца уборки хлебов
Tam oxu »(Qazax) biçin işlərini qurtaranadək yayda aranda qalan adam. – Arançılar piçinnən soηra gəlellər
Tam oxu »ARANÇI – DAĞÇI Arançı qardaş, xoş gördük, oralarda nə var, nə yox? (İ.Şıxlı); Dağçı aran yerlərində çox qala bilməz
Tam oxu »