ağıldankəm olmaq, sarsaq-sarsaq danışmaq, sözünün yerini bilməmək; ~ başı pozulmaq.
Tam oxu »dayaz düşünmək, dardüşüncəli olmaq, ağıldankəm olmaq; ~ ağlı topuğunda olmaq, ağlı gödək olmaq.
Tam oxu »adj 1. ağıldan zəif, kəmağıl; ağıldankəm, ağlı çatmayan, gictəhər; sarsaq; 2. iradəsiz, iradəsi zəif, qətiyyətsiz
Tam oxu »ağıldankəm, dərrakəsiz, düşüncəsi zəif olan adam haqqında işlədilən ifadə; ~ ağlı bir qarış olmaq.
Tam oxu »ağıldankəm olan birisini hansısa ziyanlı işi görməyə təhrik etmək, qızışdırmaq məqamında işlədilən ifadə.
Tam oxu »I (Qax) çağa II (Qax) 1. yetim 2. fağır III (Oğuz) 1. ağıldankəm 2. key. – Bu uşax səbidi, partanın qırağını çeyniyib yi:r
Tam oxu »(Gədəbəy) ağıldankəm. – Dəvyə adamnan na:xıl <nə ağıl> umoysuη sən; – Qoşulmaηnan ona, səni rüsvay elə:r el içində, oğul, dəvyədi yaman
Tam oxu »(Göyçay, Kürdəmir, Şamaxı, Ucar) yüngül, ağıldankəm, gic, axmaq. – Sərəg adamdı, o:n neyinnən danışırsan; – Adam sərəg olmaz (Kürdəmir); – Sərəg adam
Tam oxu »(Meğri, Ucar) ağıldankəm; yüngülxasiyyət. – Dənsiz adam məclisdə yoldaşdarın utandırar (Ucar); – Tuğutda Anıxdan dənsiz adam yoxdu (Meğri) Dən suyu (
Tam oxu »