Absenteizm
Absenteizm (ing. absenteeism; lat. absens, absentis — yerində olmayan) — hüquqi normalara, o cümlədən əmək qanunvericiliyinə zidd olaraq, heç bir üzrlü səbəb olmadan işə çıxmama. Ənənəvi olaraq, absenteizmə zəif fərdi bacarıqların göstəricisi kimi baxılır. Həmçinin, buna idarəetmənin problemi kimi də yanaşılır və müxtəlif iqtisadi və kvazi-iqtisadi terminlərlə təsvir olunur. Ən son araşdırmalara görə, absenteizm iş prosesinə psixoloji, tibbi və ya sosial uyğunlaşma problemi kimi başa düşülür. Bu hal, prezenteizmin əksidir.
Böyük Britaniya və Kanadada aparılan təhlillərə görə, bu ölkələrdə qadınların absenteizm əmsalı kişilərdən yüksəkdir.
Absenteizm əmsalı — işçinin işə çıxmadığı günlərin sayının ay və ya il ərzindəki iş günlərinin ümumi sayına olan nisbətidir.
Geniş mənada absenteizm termini həm də öhdəliklərdən yayınma kimi də qəbul edilir.
Askentizm
Askentizm (yun. άσκητής; azərb. təmrin, məşq edən, təcrübə keçən) — Dini, yaxud mənəvi məqsədlər naminə ehtiyacların ödənilməsinin könüllü surətdə məhdudlaşdırılması, həzzdən imtina olunması, əziyyətlərə dözümlülük göstərilməsi. Askentizm təcrübəsi müxtəlif mədəniyyətlər də eyni məqamları – özünü qidada məhdudlaşdırmanı (oruc), seksual münasibətlərdən qorunmanı (nikahsızlıq, yaxud selibat), tənhalığa çəkilməyi, susmağı, daha ifrat formalarda isə səfilliyi (sərgərdanlıq, dərvişlik), özünə əzab verməyi və s. ehtiva edir.
== Tarixi ==
Askentizmin motivləri də müxtəlif ola bilər: onların bəziləri bir-birini tamamlayır, digərləri bir-birini istisna edir. Fövqəltəbii qüvvələrin mənbəyi olan askentizm təsəvvürü şamanların aclıq, yuxu suzluq və s. vasitəsilə ruhlarla ünsiyyətə hazırlığın ibtidai praktikasına dayaqlanır. Bu motiv hind tantrizmi ənənəsi üçün xüsusilə səciyyəvidir. Lakin teist dinlər də askentizm motivi möcüzəyaratma yolu kimi ya dəyişilmiş şəkildə, ya da dini şüurun məişət periferiyasında üzə çıxır.