Devşirmə
Devşirmə və ya dəvşirmə (osman. دوشیرمه, hərf. toplamaq; digər dillərdə adətən "uşaq vergisi" və ya "qan vergisi" kimi tərcümə olunur) — Osmanlı dövlətinin Balkanlarda yaşayan xristian təbəələrinin uşaqları arasından əsgər və bürokratları məcburi formada hərbi xidmətə cəlb etmək və onları islam dinində böyütmək təcrübəsi. Balkanlardan gələnlər, ilk növbədə, zadəgan Balkan ailələrindən və rəayət (kasıb) təbəqələrdən idi. Bu, ilk dəfə 1438-ci ildə yazılı hesablarda qeyd olunmuşdur, lakin yəqin ki, daha əvvəldən başlamışdır. Bu sistem sultana sadiq əsgər və məmurlardan ibarət bir dəstə yaratmışdır. Devşirmə sistemi bəzən sultana qarşı çıxan türk zadəganlarına qarşı tarazlıq yaradırdı. Sistem 1400-cü illərdən 1600-cü ilə qədər xeyli sayda sədrəzəmlər yetişdirmişdir. Bu, Osmanlı imperiyasında sultandan sonra ikinci ən güclü mövqe idi. Başlanğıcda sədrəzəmlər sırf türkəsilli idilər, lakin sultan II Mehmed ilə edam edilən ilk sədrəzəm olan türkəsilli Kiçik Çandarlı Xəlil Paşa arasında problemlər yarandıqdan sonra mənşəyi kölə olan idarəedicilərin yüksəliş dövrü başlamışdır. Türk aristokratiyasının azad idarəçilərinə nisbətən sultanlar üçün onları idarə etmək daha asan idi.