DİKSİNMƏK

Sözün kökü “dik”dir (yuxarı). Diksinmək “dik atılmaq”dır; -si (-sı) şəkilçisi meyil bildirir: diklənməyə meyil etmək (məsələn, tamah-sı-maq, quraq-sı-maq və s.); -n şəkilçisi qayıdış növü əmələ gətirir (qohum-su-n-maq). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

DİKƏLTMƏK
DİKTATOR

Digər lüğətlərdə

в долгу́ зашелуши́ть озада́чить отвали́ться ука́зывание без мы́ла в душу лезть затя́вкать нейтралите́т облагора́живание перемини́ровать по-осо́бенному проша́мкать свежи́нка толстя́к южать яга baryon drawing-book embouchure gig-lamped hosepipe inconsideration moanful single-celled wobbulator