DİKSİNMƏK

Sözün kökü “dik”dir (yuxarı). Diksinmək “dik atılmaq”dır; -si (-sı) şəkilçisi meyil bildirir: diklənməyə meyil etmək (məsələn, tamah-sı-maq, quraq-sı-maq və s.); -n şəkilçisi qayıdış növü əmələ gətirir (qohum-su-n-maq). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

DİKƏLTMƏK
DİKTATOR

Digər lüğətlərdə