1. sif. İlişiyi olan (bax ilişik 2-ci mənada). İşi ilişikli (z.) qoyma. 2. Əngəlli, dolaşıqlı. İlişikli iş.
Tam oxu »прил. 1. путаный, запутанный (трудный для уяснения). İlişikli iş путаное дело 2. с помехой, с препятствием
Tam oxu »...qolay. Cabbarlının … qısa yaradıcılıq yolu heç də hamar və ilişiksiz olmamışdır. M.Arif.
Tam oxu »прил. 1. незапутанный, неспутанный. İlişiksiz məsələ незапутанный вопрос 2. без помех, без препятствий, без преград
Tam oxu »ж мн. нет 1. bitişiklik, bütövlük; 2. məc. yekdillik, həmrəylik, birlik, ittifaq, razılıq.
Tam oxu »