Lüğətlərdə axtarış.

Fitoterapiya (yunanca phyton — "bitki" və therapeia — "terapiya") — dərman kimi bitkilərdən istifadə olunan müalicə üsulu. Bu gün Fitoterapiya parafarmaseptikada xüsusi inkişaf yeri tutubdur. Bioloji aktiv əlavələrin işlənməsi üçün, insan sağlamlığının effektiv bərpa olunması üçün, nutrisevtika üçün, bitkilərin, otların tərkibinin öyrənilməsi və insan orqanizminə təsirlərini müəyyən etmək üçün bu istiqamətdə çoxlu sayda yeni elmi-tədqiqat biomühəndislik institutları yaranmışdır. Ümumdünya ekologiyasındakı fəlakəti və sağlamlığımıza təsirini göz önündə tutub desək, bu bizim həyat tərzimizdə çox mühüm həlledici rol oynayır. Praktiki olaraq hər insanda bir xroniki xəstəlik vardır və bu yaş keçdikcə daha ağır hal almağa başlayır. Ağrı kəsicilər, antibiotiklər, müxtəlif dərman vasitələri ilə hər dəfə zəhərlənmək də daha yeni xəstəliklərin yaranmasına yol açır. Fitoterapiya insan orqanizminin yaxşılaşması və xəstəliklərin müalicəsində real effektiv üsuldur. Biz nə qədər təbiətə yaxın dursaq, bir o qədər az xəstələnəcəyik! Əgər sağlam yaşamaq istəyiriksə, biz təbiət və özümüzlə barışıq olmalıyıq. Müasir dünya ilə ayaqlaşmaq, öz tələbatlarımızı əldə etmək uğrundə əlimizdə olan ən dəyərli şeyi – sağlamlığımızı itirdiyimizi heç düşünmürük də… Sağlam həyat siması daha çox bu aspektlərdə özünü göstərir: Düzgün və müxtəlif qidalanma Dünya ilə tamamlayıcı harmoniya Bitki və heyvan aləmi ilə yaxın münasibət İnsanlarla aktiv və sağlam ünsiyyət Aktiv ruhi fəaliyyət (yaradıcılıq) Və əlbəttə ki, özünü təkmilləşdirmə, öz-özünü təhlil etmə və daimi mənəvi inkişaf.

Litioterapiya — farmokoterapiyanın bir növüdür. Litium duzlarının psixotrop xassəyə malik olmasını ilk dəfə Avstriya psixatrı Kade(1949) müəyyən etmişdir. Bu preparat, əsasən, affektiv pozuntular zamanı-maniakal və hipomanikal vəziyyətləri aradan qaldırmaq, bəzi hallarda isə profilaktika məqsədilə tətbiq edilir. Başlıca olaraq, litium karbonat və oksibutiratdan istifadə edilir. Sutkalıq doza 300-600 mq-dan(profilaktika məqsədilə)1800-2400 mq-dəkdir(müalicə məqsədilə). Litium duzları ilə müalicə zamanı müntəzəm olaraq qanda onun miqdarı yoxlanmalıdır. Litiumun miqdarı 1 2 mmol/1-dən çox olarsa, müalicəni dayandırmaq tələb edilir Xəstələr ürəkbulanma, öyümə, qusma, ümumi zəiflik və qarın ağrısından şikayətləndikdə litiumun qəbulu dayandırılmalı, qanın müayinəsi aparılmalıdır. Bir sıra hallarda vegetativ, allergik dermatid, ürək ritminin pozulması, endokrin əlamətlər diabetəbənzər hal müşahidə edilə bilər ki, bunlar da daha ciddi ağırlaşmaların olduğunu göstərir.

Mezoterapiya (yun. μέσος – orta və yun. θεραπεία – müalicə sözlərindən) — mikro iynələr vasitəsilə dərinin daxilinə və alt təbəqələrinə vitamin, mineral, ferment və digər lazımi maddələrin yerləşdirilməsi prosesi. Mütəxəssislərin fikirlərinə əsasən, krem və ya digər qidalandırıcı maskalardan fərqli olaraq, mezoterapiyanın tətbiqi zamanı qidalandırıcı maddələr dərinin alt qatlarına yeridilir və buna görə də daha effektiv təsir alaraq arzu olunan nəticələri daha tez bir zamanda əldə etmək mümkün olur. Mezoterapiyanın tətbiqi insan dərisini lazımi təbii maddələrlə təmin edərək cavanlaşmasına və öz təbii estetikliyini qorumasına gətirib çıxarır. Mezoterapiyadan istifadə tam təhlükəsizdir və həkim məsləhətilə, cinsindən aslı olmayaraq, hər kəs istənilən yaşda bu təbii metoddan yararlana bilər. Ancaq burada bəzi istisnalar da vardır: belə ki, hamilə qadınlar, şəkərli diabet xəstələri, iflic keçirmiş insanlar, qanın laxtalanması problemindən əziyyət çəkənlər, ürək xəstəliyi olanlar və xərçəng xəstələri mezoterapiyadan istifadə edə bilməzlər. Qeyd edilmiş istisnalar xaric, həkimlər mezoterapiyanı dəri problemlərindən əziyyət çəkən hər bir insan üçün əvəz olunmaz müalicə vasitəsi hesab edir. Nəzərə alsaq ki, bu proses dərinin ancaq bəzi arzu olunan yerlərinə tətbiq olunur, bu səbəbdən də vitamin və təbii maddələrin lazım olduğundan daha artıq istifadəsinin qarşısı alınır. Bu müalicəvi proses bədənin ancaq bəzi hissələrinə tətbiq olunduğundan, vitamin və dərmanların bədənin müalicəyə ehtiyacı olmayan digər hissələrinə lazımsız təsirinin qarşısı alınmış olunur.

Loqoterapiya (q.yun. λόγος - məna, səbəb) — varlığın mənasının axtarışına əsaslanan ekzistensial psixoterapiya növlərindən biri. XX əsrin ortalarında Viktor Frankl tərəfindən işlənib hazırlanmışdır və onun işini avstriyalı psixoterapevt Elizabet Lukas davam etdirir. == Əsas anlayışlar == Franklın fikrincə, loqoterapiya üç həyati konsepsiyaya əsaslanır: azad iradə, məna iradəsi və həyatın mənası. Loqoterapiya konsepsiyası bildirir ki, insan davranışının hərəkətverici qüvvəsi xarici aləmdə mövcud olan həyatın mənasını tapmaq və reallaşdırmaq istəyidir. Franklın fikrincə, əsas insan xüsusiyyətlərindən biri məna iradəsidir ki, bu da Franklın Adlerdəki üstünlüyə meyil, natamamlıq kompleksini kompensasiya etməyə yönəlmiş özünü təsdiqetmə və Freydin həzz prinsipi ilə ziddiyyət təşkil edir. Frankl hesab edirdi ki, mənaya canatma — insanlarda fundamental motivasiya qüvvəsidir və insanların ehtiyac duyduğu kimi, gərginlikdən azad bir vəziyyət deyil, onlara layiq olan hansısa mənanın intensiv axtarışıdır. Mənaya canatma olmadıqda apatiya və darıxma hissi yaranır. Franklın fikrincə, insanın mənaya meyli pozulduqda, ekzistensialist filosofların yazdığı ekzistensial vakuum vəziyyəti yaranır. Ekzistensial vakuum, loqoterapiyaya görə, noogen nevrozlara (məna istəyinin itirilməsi nəticəsində yaranan nevroz), klinik simptomlara səbəb ola bilər.